ملاک اصلح از دید امام خامنه ای
بحث و گفتگو ها شدت گرفته بود و نگرانی در نگاهشان موج میزد، روی گرداندن عدهای که فقط با کلمات ایمان آورده بودند نه با دل و یقین از ایمان یاران را نگران کرده بود، در این حین شخصی به آرامی گام برمیداشت و به سوی آنان در حرکت بود، بر خلاف آن گروه این شخص گویا هیچ غم و اندوهی به رخسار ندارد و مصمم پا برمیدارد و با اطمینان پا بر زمین میگذارد، کم کم به این گروه نزدیک شد و او کسی نبود جز آخرین فرستادهی خدا محمد«ص».....
آمد و زبان به کلام گشود تا غم و اندوه از دل یارانش بزداید، و به آرامی سخنی فرمود، سخنی از سوی حق و در زبان محمد«ص» و این ندا طنین انداز شد «فَاستَقِم کَما أُمِرتَ وَمَن تابَ مَعَکَ وَلا تَطغَوا ۚ إِنَّهُ بِما تَعمَلونَ بَصیر» و به یاران میگوید که پروردگار به من وحی کرده، وحی کرده که همانند رسولان اولولعزم پیشین باید صبر کنم و مرا و هر آنکه پیرو من است پرورگارش را الله قرار داده رااینگونه خطاب قرار داده و باید اینگونه عمل کنند « إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ» وباید صبر و استقامت و پایداری کرده تاغم و اندوهشان با نصرت های الهی از بین رود
و این چنین یاران محمد در همه بلاها و سختی ها با صبر و استقامت پیش رفته و ذرهای ناامیدی در خویش راه نمیدهند چرا که همه انها« قالو ربنا ا..» گفته و حال باید پایداری کنند..در آن زمان که کوردلان دست به مجازات یاران محمد«ص» زدند و هر کدام را به گونهای آزار دادند بلاال را با کشیدن و بر زمین زدن در آن صحرای سوزان تا از پرستش خدا و ولایت رسول باز گردد او هیچ ذکری به زبان میاورد جز شهدت به یگانگی خدا و احد احد گویان در مقابل آنها به استقامت و پایداری پرداخت، و آنگاه که شلاق های خصمانه مشرکین بر بدن عمار و یاسر و بانوی بزرگوار اسلام سمیه وارد میشد هیچ سستی در آنها پدیدار نشد و باشنیدن نوای گرم رسول که خطاب به آنها میفرمود ««صبراً آلَ یَاسر ... صَبْراً آلَ یَاسِر فإنَّ مَوْعِدَکُمُ الْجَنَّة» به استقامت و پایداری میپرداختند..
و مشرکین که دیدند این شکنجه ها تاثیری بر رسول و یاران گرامیاش ندارد دست به تحریم زدن، دست به تحریم اسلام تا شاید این چنین باعث شوند تا مومنین به سختی افتاده و با دست دوستی دادن به مشرکین از ایمان خویش بازگزدند ولی باز صبر و استقامت رسول و یارانش آنان را به هلاکت رساند و این چنین با صبر به جهانیان و آیندهگان نشان دادن که پیروزی در زاه خدا با صبر واق میشود
وحال نوبت انتخاب ماست، و ما میبایست با گوش جان سپردن به حرف ولی خویش حضرت آیت ا.. خامنهای دست به انتخاب فردی اصلح بزنیم، و کسانی را انتخاب کنیم که گفتند پرودگار ما «الله» است و سپس استقامت نمودند، چرا که کسانی که این چنین اند مانند صحابی رسول خدا هرگز دست در دست مشرکان نداده و دست دوستی و سازش با مشرکین و مستکبرین زاده شده در صهیونیست نداده و سازش با آنها را مطرح نمیکنند چون هرگزمومنین یهود و نصاری را دوستان خود نمیگیرند چرا که آنان به دنبال اینند که دین ما را از ما بگیرند
این چنین کسانی همان کسانی اند که در صحنههای جهاد و مبارزه با مشرکین در خط مقدم اند و جانفشانی ها کرده آسیبها دیدهاند و خداوند در وصف آنها می فرماید « فضل الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما» و هنوزم که هنوز است در این راه پافشاری کرده و استقامت و پایداری میکنند
این چنین کسانی همان کسانی هستند که هیچ چیزی مانع از یاد خدا در قلوبشان نمیشود نه تجارت و نه شهرت و نه چیز دیگری چرا که خداوند در وصفشان میفرمایند «رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ....»
وهماناند که در راه خدا از جان و مال و بدن خویش گذشته و به عهد خویش وفادار مانده وبعضی از آنها به لقا ا.. پیوسته و برخی دیگر کسانی اند که در این راه صبر و پایداری پیشه کرده و منتظرند چرا که « من المؤمنین رجال صدقوا ما عهدوا الله علیه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا»
و این چنی افرادی را ما باید انتخاب کنیم که مایهی عزت اسلام و مسلمین اند نه مایهی ذلت آنان و در راه این اهداف و ارزش های اسلامی پایدارند و و به بهانه نداشتن جنگ با کسیسر سازش و تسلیم در مقابل مشرکین جهان خم نمی کنند.